Interview met Lotte
Ik ben Lotte van Loon, 22 jaar oud en ik loop nu het coschap neurologie in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven. Tijdens de eerste golf heb ik bijna fulltime gewerkt in het Zuyderland MC in Heerlen. In eerste instantie werden wij als coassistenten ingezet om de SEH-verpleegkundigen te ondersteunen. De nood was echter hoger op de cohort verpleegafdeling, waar ik vooral de verpleegkundigen heb ondersteund. Denk hierbij aan materialen aangeven vanaf de gang, maaltijden rondbrengen, maar ook helpen met verzorgen en het uitvoeren van controles. Doordat ik nu vooral coschappen in Brabant loop lukt het niet om daarnaast ook nog in Limburg te werken. Ik heb me dus vooral ingezet toen de coschappen stil lagen.
Mijn ervaring met COVID-zorg
Op de verpleegafdeling heb ik veel indrukwekkende verhalen gehoord en gezien. De afdeling waar ik namelijk werkte was tevens een ‘step-down’ afdeling waar patiënten vanaf de IC kwamen. Hierdoor kwam ik in aanraking met patiënten die soms weken op de IC hadden gelegen en daar ook veel ingeleverd hadden aan gezondheid. Daarnaast merkte ik bij deze patiënten vaak ook veel angst.
Ik heb vooral veel samengewerkt met verpleegkundigen en daar heb ik heel veel van geleerd. Hierdoor maak je kennis met hun werkzaamheden en kun je als arts later ook veel beter inschatten hoe je de samenwerking het beste vorm kunt geven. Daarnaast is het denk ik goed om een patiënt daadwerkelijk zelf te verzorgen en te zien hoe de dagdagelijkse zaken verlopen. Dit geeft je een veel beter beeld van de belevingswereld van de patiënt en door je in de patiënt te verplaatsen kun je je beleid denk ik beter vormgeven. Als laatste neem ik mee dat een luisterend oor bieden zeer belangrijk is. Soms kan een praatje zoveel doen en door goed te luisteren hoor je vaak pas wat er bij die patiënt echt speelt en wat voor hem/haar belangrijk is.
Mijn ervaring met COVID-19
In mijn persoonlijke kring ben ik ook zeker in aanraking gekomen met het virus. Mijn moeder is astmapatiënt en werd tijdens de eerste golf ziek. Op dat moment werd er nog niet getest, maar qua klachten paste het beeld precies in het plaatje van COVID-19. Ik vond het lastig dat ik helemaal in Limburg zat en niet bij haar kon zijn, zeker ook omdat ik met eigen ogen in het ziekenhuis zag wat het virus met iemand kan doen. Helaas heeft ze nu ruim een half jaar later nog steeds veel klachten van het virus, zoals vermoeidheid en kortademigheid. Dat laat mij vooral zien hoe dit virus kan toeslaan en hoeveel impact dit kan hebben.
Daarnaast woonde mijn oma in het verpleeghuis en konden we haar tijdens de eerste golf niet bezoeken. Ze zat vaak dagen alleen op haar kamer en zag niemand buiten de verzorgenden om. We hebben wel regelmatig met haar kunnen videobellen, maar voor mensen op leeftijd is dit ook erg lastig, zeker als ze slechthorend zijn. Toen de verpleeghuizen weer open gingen bloeide ze gelukkig wat op. Tijdens de tweede golf heeft ze helaas zelf het virus opgelopen en ze is recent op 95-jarige leeftijd aan de gevolgen hiervan overleden. Ondanks dat ik ervaring had met patiënten in het ziekenhuis voelt het toch heel anders als het je eigen oma betreft en je haar steeds verder achteruit ziet gaan. Al met al heeft het virus dus op meerdere manieren een grote impact op mijn leven.
COVID en coschappen
Tijdens de zomerperiode, toen de opleiding net weer werd opgestart, kon ik geen poli meelopen vanwege de beperkte ruimte en kon ik niet bij alle patiënten meelopen vanwege een tekort aan persoonlijke beschermingsmaterialen. Nu merk ik vooral nog dat we als coassistenten de overdracht niet live kunnen volgen, maar dat dit online moet. Echter heb ik zeker bij mijn werkzaamheden buiten de studie om ook heel veel geleerd en zijn de gevolgen dus zeker niet alleen maar negatief!
Om te ontspannen pakte ik tijdens mijn werkzaamheden in de eerste golf er graag een boek bij om eens lekker in weg te duiken. Na een dag coschappen heb ik daar helaas niet altijd tijd voor en speel ik liever een spelletje en klets ik met mijn huisgenoten of kijk ik wat tv. Een lekkere maaltijd bereiden na een dag coschappen helpt mij ook altijd om af te schakelen en je hebt meteen een beloning waar je van kunt genieten!
COVID en de maatregelen
Ik ben zelf niet bang om besmet te raken en ziek te worden, omdat ik goed gezond ben. Wel zou het natuurlijk erg vervelend zijn en zou ik vooral bang zijn om studievertraging op te lopen. Daarnaast ben ik eerder bang om anderen weer te besmetten dan dat ik bang ben om het zelf te krijgen. Bijvoorbeeld mijn ouders zijn al wat ouder en lopen meer risico als zij het virus oplopen, dat wil ik natuurlijk liever niet op mijn geweten hebben, dus ik probeer me zoveel mogelijk te houden aan de maatregelen.
Mijn boodschap
Zeker voor studenten en jongeren kan het virus en de impact hiervan soms ver weg lijken. Mijn ervaringen laten denk ik juist zien dat het ook ineens heel dichtbij kan komen en het je naasten kan raken. Ook al heb je dus het gevoel dat het jou niet direct raakt, probeer je toch aan de regels te houden, al is het maar voor anderen!
