In gesprek met Jeroen Reijnders

Momenteel is de 43-jarige Jeroen Reijnders coördinator van het coschap snijdend. Zijn passie voor geneeskunde is ontstaan door de ervaring die hij als jong jongetje opdeed. Hij was namelijk gevallen, waardoor zijn wonden op de SEH gehecht diende te worden. Na zijn geneeskunde-opleiding in Amsterdam, heeft hij zijn specialisatie tot traumachirurg in 2012 afgerond. 

De CVT snijdend stelde hem een aantal vragen.

Waarom heb je gekozen om je te specialiseren binnen de chirurgie?

Je ziet zo een groot scala aan patiënten, van 0-100 jaar, dit zeker binnen de traumatologie, wat mijn specialisatie geweest is. Ik hou ook ontzettend van acute geneeskunde, voor mij geldt: “hoe acuter, hoe rustiger ik word”. Het nemen van acute beslissingen om iemand in leven te houden vind ik persoonlijk erg uitdagend, maar ik ben me er ook bewust van dat anderen hiervoor wegrennen. Ieder mens heeft zijn eigen sterke en zwakke punten en dit moet passen bij het soort arts dat je wilt worden.

Een ander kenmerk van de chirurgie dat me erg aansprak is het beter maken van een patiënt met je handen. Het is heel mechanisch, tijdens mijn werk vergat ik dan ook de tijd en ruimte. Je hebt namelijk hokje waar je in werkt en dat is je target. 

Wat maakt het werk van coschap coördinator zo leuk?

Het gaat me niet zozeer om het zijn van onderwijscoördinator maar vooral de taken in het onderwijs in de breedste zin. Hiermee bedoel ik zowel het coördineren als het les geven, maar ook het plannen en beoordelen van studenten. Al deze functies samen zijn erg leuk en geven me voldoening. 

Wat moet een goede coassistent in zijn mars hebben?

Je moet in eerste instantie bereid zijn om hard te werken. Je wordt arts en dit word je niet zomaar, je hebt hier ontzettend veel skills voor nodig, de competenties in je portfolio zijn er niet voor niets. Deze moeten erin slijten en daar heb je tijd voor nodig. 

Daarnaast moet je ook erg leergierig zijn, niet bang zijn om fouten te maken of dingen niet te weten. Heel veel studenten proberen zich te meten aan de jonge dokters of aan de specialist maar dat gaat gewoon niet want die hebben jaren meer ervaring. Wees ook eerlijk als je dingen niet weet en ga niets verzinnen want dat maakt het meestal erger. Als je dus een patiënt voor je hebt en je weet het niet, geef het dan toe en zeg dan dat je het gaat opzoeken en hier later op terugkomt. Zo word je een goede dokter. Wees dus ook bereid je eigen grenzen te kennen, dat is erg belangrijk. 

Geef ook nooit de patiënt de schuld dat hij ziek is. De patiënt is zorgbehoevend en vindt het allemaal eng en spannend. De patiënt wil niet bij jou komen, hij wil niet ziek zijn dus wees eerbiedig. Dit is iets wat iedere co moet leren en ook moet vasthouden want je ziet dat heel veel dokters dit vergeten of kwijtraken.  

Wat voor tips zou je een student geven om zijn coschap snijdend goed door te komen?

Zorg voor voldoende ontspanning en IK-tijd. Plan dat in en plan jezelf ook vrij, ga naar musea, theater, ga kranten lezen, ga leuke dingen met vrienden doen. Dat is gewoon belangrijk voor je persoonlijke ontwikkeling. Voor het coschap snijdend moet je vooral ook goed plannen en vooruit werken. Het is een van de zwaarste coschappen, denk ik.

Laat je ook niet te snel inpakken. Mensen hebben op de chirurgie vaak een grote bek maar een klein hartje. Laat je dus niet overweldigen. 

Durf feedback te vragen en creëer je eigen leermomenten, dat geldt overigens voor alle coschappen. 

Leer in de breedste zin van het vak, probeer overal mee te lopen. Zie het een beetje als een speeltuin waar je zelf kunt kiezen waarmee je wilt spelen. 

Als je je coschappen nu opnieuw kon doen, zou je dit dan doen en waarom wel/niet?

Hier is het antwoord neen op. Ik vond de coschappen heer erg leuk maar ik was er op een bepaald moment ook ontzettend klaar mee om niet de eindverantwoordelijkheden te kunnen hebben. Je werkt er naartoe om die stap te kunnen zetten om als zelfstandig een dokter te werken. 

Wil je de studenten nog iets meegeven dat ze niet mogen vergeten/uit het oog verliezen tijdens de coschappen (of specifiek coschap Snijdend)?

Geniet ervan, vind het leuk om coschappen te doen. Het is ook eng en spannend maar je hebt nog geen verantwoordelijkheid dus geniet ervan, probeer zo veel mogelijk mee te maken. Wat ik hier een leuke vergelijking voor vind is dat je een soort spons moet zijn. Zuig alles op wat je meemaakt. Dat zijn een hele hoop goede dingen maar ook een hele boel nare dingen zoals slechte voorbeelden. Aan het einde van de rit knijp je de spons uit en dan vorm jij de dokter die jij wilt zijn, degene die het beste bij jou past als persoon. 

En een laatste tip voor iedereen die later dokter wordt: lees het boek “House of God” van Samuel Shem.