De WESP van Tanguy Dewaele

De gemiddelde coassistent kijkt nu niet bepaald uit naar zijn vierenhalve maand durende WESP. Daar was ik er ook eentje van. “Doe mij maar kliniek, en liefst zoveel mogelijk.” Nu, dik drie maand later, kom ik daar keihard op terug. Ik verzamelde mijn eigen data bij volwassenen en help nu nog wekelijks data te verzamelen bij kinderen, wat het heerlijk praktisch houdt en me vaak genoeg ook wegtrekt van die computer. Mijn begeleiding is subliem, waarbij er na elke (statistische) vraag tijd gemaakt wordt om even te zitten en alles met voorbeelden uit te leggen tot ik het tot in de puntjes begrijp. Het team is ontzettend leuk, wat de sfeer op de werkvloer voor mij tot een van de beste sferen tijdens een coschap tot dusver heeft gemaakt. Ik heb de uitwerking van mijn onderzoek onder begeleiding van A tot Z mogen bedenken en uitvoeren, en als die eerste resultaten er dan eindelijk uitrollen… dat is écht een gaaf gevoel. Ik ben onderzoek in de afgelopen maanden zowaar leuk gaan vinden. Waar ik vroeger meteen onderzoek had afgeketst als het zich in de toekomst voor zou doen, zou ik er na deze WESP zeker nog even héél goed over nadenken. 

Handvaten om van die WESP alsnog een van de leukste coschappen te maken:

1. Aan het bouwen van een database zal je niet onderuit komen. Maak het jezelf leuk en zorg dat je actief data kunt verzamelen met proefpersonen. Lekker hands on, genoeg sociaal contact en een fijne afwisseling van het doorlezen van al die artikelen. 

2. Altijd je hart volgen, maar als het aankomt op begeleiding en het team waarin je terecht zal komen, dan vooral. Kies voor een begeleider die jouw leerproces in deze WESP voorop plaatst (je bent immers een academische beginner) en de tijd wil nemen om jou in te wijden in alle geheimen van onderzoek doen, tips en tricks geeft en geen vraag te dom vindt. Kies voor een team met een warme uitstraling, zodat ook jou dagen op de werkvloer gezellig kunnen blijven. 

3. Geef het een kans. Jij gaat iets onderzoeken en hopelijk ook kunnen aantonen wat in de wereld zelden of nog nooit is bewezen. Dat is episch, toch?